خودم یا دیگران

به راستی چه چیزی ما را در مقابل افکار دیگران منفور میسازد؟
نمیدانم و برایم مهم نیست تا جایی که اگر واقعا پیرو انسانیت

گام بر میدارم و آسیبی به کسی نمیرسانم و موجب آزار کسی نمیشوم

دلیلی ندارد بی جهت نگران جاذبه یا دافعه کسی نسبت به خودم باشم؛

کسی که دوست دارد بماند می ماند و کسی که نمیخواهد میرود و

قضاوت کسی برایم مهم نیست از حالا به بعد برای ماندن کسی تلاش نمیکنم

اما مانع رفتن کسی هم از زندگی ام نمیشوم ، ماندنی ها برای خوده من

می مانند و رفتنی ها دنبال کوچکترین بهانه برای رفتن